Bazı zamanlarda bir ses içimizden bizi dürter ve yol gösterir.
Gösterdiği yol cince fikirler içeriyorsa onu hemen şeytaaaaaaaaaan diyorki kalıbına sokarız.
Bugün eve gelirken yol ayrımı levhasında İzmir yazısını görünce kendimden geçmişim. Yanlızım ve araba kullanıyorum, çeyrek depo benzin ve limiti iyi bir kredi kartı ile 700km gidebilirmiyim diye düşündüm.
İçimden bir ses yürü kızım kim tutar seni diye gazla fişekledi.
Sonra karnımın sola sağa yamulduğunu ve içinden birinin kıpraştığını farkettim. Minnak kuzum ben de burdayım bencil olma anne diyordu =) Anca beraber kanca beraber ha?
Artık eskisi gibi her istediğimin olmayacağı bugünün naçizane dip notu oldu bana.
Ha bebik olmasaydı gidermiydim tabiki de hayır ama İzmir 'i gene de çok özlemişim be arkadaş!
:)))daha dur bu neki diyerek moralini bozmak istemem ama ben bir fırsatını bulup kaş bıyık işine bile el atamıyorum:)))
YanıtlaSil:) Sanırım o günleri de görmemiz pek uzak değil artık
YanıtlaSil